Dank voor het artikel ‘Het gevaarlijke kantje van enthousiasme’, ik had een aha-erlebnis toen ik het las.
Na afronden van 80% van projecten, verlies ik vaak mijn enthousiasme. Wanneer de grootste kaap is geslecht en de grootste uitdagingen zijn verwezenlijkt, voel ik me al snel verveeld en kijk ik uit naar nieuwe zaken. Veel te vaak heb ik hierdoor aan mezelf getwijfeld en gedacht dat ik geen doorzetter was, omdat die laatste 20% me niet meer interesseerde.
Door jouw artikel besef ik dat ik een dopamine-zoeker ben. Ik ben enerzijds van mijn stuk gebracht, omdat de puzzelstukken nu samen vallen, maar anderzijds is het ook een ongelooflijke geruststelling.
Uitdaging is nu om de voor- en nadelen van mijn enthousiasme in balans te krijgen. Goed voornemen nummer 1 voor 2016.
