Mijn leidmotief voor 2018.

Vier woorden voor meer momentum

In het verleden kon je een aantal keren lezen dat ik drie woorden koos voor een bepaald jaar. (2015, 2016)
Dit idee kreeg ik dankzij Chris Brogan. Maar in 2017 heb ik dat niet gedaan, merk ik nu. (Ik was de link aan het zoeken op onze site en kon die niet vinden).

2017 was ook niet mijn beste jaar.  Gedurende een aantal maanden was ik mijn momentum bijna compleet kwijt.

Misschien is er een verband met het niet hebben van mijn drie woorden in 2017, misschien ook niet.

Maar 2017 is voorbij, he.

We kunnen opnieuw starten. De tellers werden opnieuw op nul gezet.

In 2018 wil ik het beter doen. Geen drie woorden, maar vier woorden die me gaan helpen om te groeien. Een tandje bijsteken, noemde mijn opa dat. Chris Brogan deed dat ook één keer en het was zijn slechtste jaar. Ik ga andere strategieën inzetten omdat dat te voorkomen.

Ik denk dat één van de reden waarom ik mijn momentum kwijt was komt, omdat na alles wat ik ooit probeerde het nog niet makkelijk was. Iets dat me beloofd werd door de vele coaches waar ik in het verleden workshops, trainingen, coaching bij volgde. Ik voelde me teleurgesteld.

De laatste maanden kom ik meer en meer tot constatatie dat ik het gehad heb met de beloftes dat de zaken makkelijk moeten zijn. Dat indien je dit grote geheim doet, alles makkelijk zal zijn.

Als ik het makkelijk heb, word ik in slaap gewiegd. Er zit geen uitdaging meer aan en ik verlies mijn goesting. Ik verlies mijn mentale energie en daarna mijn fysieke energie. Gevolg : momentum kwijt.
Ik geloof nu veel meer dat we ook moeilijke dingen moeten doen, we ons – daarna – beter voelen. Dat het nooit makkelijk zal zijn maar het is het wel makkelijker kan maken.

Dit zal één van de mantra’s zijn die je me in de komende maanden, jaren veel meer zal zien gebruiken.

Embrace the Struggle

Ik heb het vertaald naar “Embrace the Struggle”. Omarm dat het moeilijk is. De verwachting dat het ooit makkelijk wordt, heb ik niet losgelaten. Indien het makkelijk zou zijn, zou iedereen het doen.

Om de “Embrace the Struggle” handen en voeten te geven heb ik vier woorden gekozen.

Ps Dat is ook de slogan van johandhaeseleer.com

Mijn vier woorden voor 2018 zijn allemaal Engelse woorden. Mijn ambitie om meer buiten België en Nederland te werken is er nog altijd.

1. Action
2. Awareness
3. Acceptance
4. Accountability

Action

Informatie is uiterst belangrijk.

Maar daar schiet je maar een deeltje mee op.

Informatie omgezet in daden, doet je realiteit veranderen. Wanneer iets verandert, komt het echte “weten”.

Ik wil graag een betere realiteit. Ik wil steeds beter omgaan met mijn beperkte middelen.

Jij toch ook, he?

In theorie weet ik een aantal zaken.

Het is niet moeilijk om kennis te bekomen. Google is momenteel je beste vriend om informatie te vinden. Je vingers zijn je toegangspoort tot alle informatie die je nodig hebt. Dat zal in de toekomst veranderen, maar Siri, Alexa en Cortana moeten nog wat extra updates krijgen voordat ze betrouwbaar zijn. De komende jaren ga je steeds meer zaken doen via je stem.

Onze realiteit verandert alleen door de acties die we doen. Alleen nadenken helpt niet om je realiteit te veranderen.

De paradox tussen groeien en content zijn. Ik heb ondervonden dat om content te zijn, ik moet groeien. Dat ik vooruitgang moet zien. Dat niet groeien ervoor zorgt dat ik niet content blijf. Ik weet niet of dat voor iedereen zo is, maar dat is zo voor mij.

Groeien komt eerst en daardoor word ik content.

Groeien is andere dingen doen die ik nu doe. Acties doen die ik nu nog niet doe. En dat leidt tot…

Groeipijn.

Sommige kinderen hebben er bij een groeispurt behoorlijk veel last van. Tandjes die groeien, tien – vijftien centimeter groeien op een korte tijd, het kan pijnlijk zijn.

Je hebt door dat het bovenstaande mijn waarom is voor het kiezen van Action als eerste woord.

Je kan aan deze redenen ook de quote van Picasso aan toevoegen.

In de praktijk ga ik het aantal van mijn experimenten vergroten

Had je gedacht dat ik het concept van persoonlijke experimenten ging loslaten in 2018?  Nee, he!

Ik blijf ook de Russische poppetjes gebruiken als model voor Hoe, Wat en Waarom.

Ik las onlangs een quote van Goethe:

Knowing is not enough; we must apply. Willing is not enough; we must do.

Goethe had er nog kunnen aan toevoegen :  Permission is that what you need the most.  Dat is zeker zelf-advies.

Hoe ga ik dat doen?

Door de experimenten te doen en ze te documenteren op johandhaeseleer.com, door challenges te maken waaraan je zal kunnen deelnemen.

Dat creëert een accountability. (mijn vierde woord)

Awareness

Ik wou dat ik groter was, dat ik slimmer was en of beter zou kunnen gamen.

Vooral dat laatste zou helpen om niet afgemaakt te worden door de kinderen. Ik ben er mij van bewust dat ik niet groter, slimmer zal worden. Ook dat ik niet beter zal worden in het gamen.

Ik wil geen tijd spenderen om beter te worden in het gamen. Ik zal het afgemaakt worden door de kids bijnemen.

Waarom wil ik in 2018 werken aan bewustzijn?

Een groter bewustzijn geeft je

• Een kijk of een beter kijk op  je blinde vlekken, zodat je kan groeien
• Een makkelijkere manier om duidelijk te hebben wanneer je emoties je denken en je acties negatief beïnvloeden.
• Een juistere kijk op je wat je goed kan en wat je minder goed kan
• Het vorige geeft je een effectiever manier om beter te worden.
• Een reproduceerbare manier om inspanning en ontspanning af te wisselen

Vaardigheden

Drie vaardigheden komen onmiddellijk naar boven.

1. Verzamelen,
2. Reflecteren en
3. Analyseren van je eigen data. Het vinden van oorzaak en gevolg.

Daarom maak ik referentiepunten. Referentiepunten zijn hoe mijn ideale wereld eruit ziet. Dankzij de referentiepunten kan ik “anomalieën” ten opzichte van mijn ideale wereld zien.

Referentiepunten laten je toe om triggers te detecteren die je gedrag sturen.

Ik word er me steeds bewuster van terugkerende triggers die me gedrag geeft welke me helpt. Maar ook van het tegenovergestelde word ik bewuster. De triggers die me saboteren.

Dat breng zelfbewustzijn en bewustzijn over de situatie. Indien je wil beter worden, heb je beiden nodig.

Geeky Gadgets en journallen

Ik ben gek op “geeky” gadgets die je data bezorgen. Liefst zonder dat ik veel inspanningen moet doen om de data te bekomen.

De Oura-ring  die je vertelt hoe je geslapen hebt en wat je misschien kan doen om beter te slapen, verhoogt je bewustzijn rond slaap. Het is één van de beter voorbeelden van een makkelijk gadget. De volgende versie van de ring (release date april 2018) belooft het nog makkelijker te maken.

In de toekomst wordt het makkelijker om via allerlei gadgets persoonlijke data te verzamelen. Ik denk dat de komende twee, drie jaar het snel zal gaan. Technologie maakt grote sprongen vooruit. Ik hou de gadgets uit de quantified self – beweging in de gaten.

Om bewustzijn over mijn denken te vergroten, heb ik nog geen andere manier gevonden dan ofwel te journallen ofwel te bloggen. Beiden kosten wel tijd, energie, aandacht. Bloggen kost ook geld. In 2018 ga ik nog meer documenteren dan in het verleden.
Tijdens onze workshops merk ik dat de deelnemers appreciëren dat ik vertel over mijn struggle om meester te blijven over mijn todo lijst.

Acceptance

Mijn derde woord voor 2018 is acceptance

Je hoorde Steven en mij in een van onze podcasts het verhaal vertellen van de tweede pijl.

Samengevat:

Hoe sneller je accepteert hoe minder tijd je verliest door te lijden.

Accepteren is iets waar ik niet extreem goed in ben. Een overdrijving: ik ben er slecht in. Ik voel de weerstand opkomen wanneer iets gebeurt wat ik niet wil. Mijn eerste reflex is mijn kop in het zand steken.

Tarra Brock heeft een mooi boek met de titel : “Radical Acceptance”.

Indien ik maximaal tijd wil winnen, dan is Radical Acceptance het ultieme. Zoals de meeste zaken, werkt het bij mij beter wanneer ik iets in kleine stapjes doe. De meeste zaken zijn een spectrum tussen nul en een. Ook in dit spectrum wil opschuiven naar rechts.

Je hebt door dat ik zelf ook graag Extra tijd wil, he?

Tolereren van het moment

Accepteren van hoe de dingen zijn, zelfs wanneer ze pijnlijk, niet comfortabel of zelfs beschamelijk zijn.

Doe dat maar, he!

Ik word meer getriggerd door iets dat ik kan kwijt raken dan door iets dat ik kan winnen. Honderd Euro kwijt raken, weegt meer dan honderd euro winnen. Ik zou het liever anders hebben, maar dat is niet mijn realiteit. Wat is dan makkelijker het accepteren of veranderen dat ik getriggerd word door verlies? Yep, accepteren. Het andere heb ik geprobeerd en het werkte niet voor mij.

Ken je die verhaaltjes die je in hoofd vertelt wanneer iets gebeurd is?

Ik ben er verdomd goed in. Bij de feiten blijven, is een ander paar mouwen. De verhaaltjes verraden dat ik niet bij de feiten of de realiteit blijf. Met andere woorden dat ik mijn wereld niet accepteer.

Begrijpen van wat ik kan controleren en wat ik niet kan controleren in werk en leven zijn daarvoor belangrijk.

Klinkt Stoïcijns, ik weet het. (Ego is the Enemy is één van de boeken die ik ga herlezen als onderdeel van het 100 boeken in 2018 project)

Accepteren en goedkeuren is niet hetzelfde. Dat heeft mij geholpen om acceptatie makkelijker te maken. 

Spectrum

Accepteren is iets waar in ik zal moeten oefenen.

De feiten zijn het Zwitserland, neutraal. Wanneer ik iets positief vind, zal ik vijf negatieve dingen bedenken.
Ook omgekeerd.
Het spectrum gaat beide kanten uit.

Accountability

Mijn laatste woord is Accountability

Accountability helpt om je om focussen op wat belangrijk is.

Het geeft energie om de struggle te lijf te gaan. Het maakt actief in plaats van passief. Het klinkt als pull en push.

Bereidheid

Accountability is een bereidheid om na de feiten de resultaten en acties als antwoord te laten spreken.

Het gaat over eigenaarschap van resultaten en acties.

Transparantie

Je kan accountability afleggen aan een systeem. Je maakt je doelen, acties helder en “record” wat je deed en wat je behaalde. Je legt accountability af aan jezelf. Een actielijst voor de week kan dienen als een afleggen van accountability voor jezelf.

Accountability in het kwadraat.

Wij zijn sociale wezens. We doen meer voor anderen dan voor onszelf. Het is een feit, beter om dat te accepteren en te gebruiken in je voordeel.

Zorg voor een accountabilitypartner.

Het kan je partner zijn, je coach of een groep van mensen die je betrouwt zijn om je aansprakelijk te houden.

Een accountability partner die indien je niet doet wat je afgesproken hebt, je een schop onder je kont geeft, heeft extra toegevoegde waarde.

Ik ga in 2018 transparanter zijn door te documenteren op johandhaeseleer.com, waardoor er meer accountability komt.
Dank je wel om de voorbije jaren te supporteren tijdens mijn struggle.
Indien je toestemming nodig hebt om mij accountabel te houden, hierbij heb je ze van mij gekregen.

Wat is jouw leidmotief voor 2018?

Wat zijn jouw woorden voor 2018?  Schrijf ze in de comments.