Je hebt je voorgenomen om meer te gaan sporten, minder koffie te drinken, jezelf beter te organiseren en toch blijkt het niet lukken.

Je moet volgende week een presentatie geven voor een behoorlijk grote groep en de gedachte alleen al doet je maag binnenste buiten draaien. Je hoopt dat ze zullen bellen om je te vertellen dat de presentatie afgelast is. Of misschien uitgesteld.

Je wil een klant bellen en je stelt dit steeds maar uit. Het is ook zo’n moeilijke mens.

En iets op je todo lijst staat er al een tijdje op, maar je blijft het maar uitstellen. Die deadline zal je wel helpen denk je dan.

Dat is ook zo. Deadlines helpen, alleen is er een prijs te betalen.

Potentieel benutten

Je weet dat ik graag de vergelijking gebruik met een superheld. Stel dat je superman of supervrouw zou zijn? En dat het uitstellen, afstellen of niet doen als sneeuw voor de zon zou verdwijnen.

Dat zou kicken zijn, niet? Er is dan niks dat je kan raken behalve kryptonite.

Hoe zou je leven en je werk er dan uitzien? Je volledige potentieel gebruiken of zelfs vergroten.

Angst

We hebben allemaal emoties, waaronder angsten die ons tegenhouden om dingen te doen.

Angst houdt ons tegen. Dat gaat over een soort ‘intern verbod’ om een bepaald iets te doen. In de veranderingsmatrix is dat kracht 9 en/of 10 die ons verbiedt om iets te doen.

Ik denk dat er te weinig wordt gesproken over emoties op onze todo lijsten. Wanneer een actie een negatieve emotie oproept is de kans immers heel groot dat we de actie uitstellen. Behalve wanneer de pijn veroorzaakt door de deadline groter is dan de negatieve emotie van de actie. Die breinen van ons.

Kleine stappen

In augustus heb ik mijn gewoonte van wekelijks meerdere keren te sporten per week(joggen/hardlopen en crossfit) opnieuw opgenomen. Tot eind juni deed ik dat redelijk goed. En op enkele weken was ik het helemaal kwijt.

Het kostte wat moeite om dat verdwenen momentum opnieuw te bekomen. Het terugvinden van dat momentum ging vlugger dan toen ik de gewoonte helemaal niet had. Maar moeiteloos was het niet.

Wat ik merkte is dat ik een aantal routes bij het hardlopen in Everbeek – waar we wonen – niet zo frequent meer gebruikte. Eén van die routes is perfect vier mijl. Ja, Runkeeper de app ik gebruik, heeft training programma’s in mijlen. Zo loop ik vandaag vijf mijl als onderdeel van een trainingsschema. Alleen ik vermeed die route van vier mijl, terwijl ze eigenlijk perfect was.

Ik denk dat dit uit angst voortkwam. Drie jaar geleden werd ik op deze route gebeten door een hond. Door een Lassie. Eigenlijk niet zo erg, er was weinig bloed bij.

Elke keer ik voorbij het huis van Lassie loop, ben ik op mijn ongemak. Terwijl Runkeeper me vertelt dat ik daar al 112 keer ben voorbij gelopen.

En toch, die ene keer blijft spelen. Vreemd hoe één slechte ervaring zo’n impact heeft. Ik las dat dit ook onze evolutie is. De slechte ervaringen (ont)houden we veel langer dan de goede. Dat was vroeger een kwestie van overleven.

Een tijd heb ik er zelfs over gedacht om een toestelletje te kopen dat mijn angst voor honden tijdens het lopen zou verhelpen. Een toestel dat een geluid zendt dat jij of ik niet kunnen horen, maar waarvan de hond gek wordt. Heeft een tijdje op mijn Masterlijst gestaan, maar ik heb het uiteindelijk toch niet gekocht en het project van mijn lijst gehaald.

Op een of andere manier ben ik Lassie gaan vermijden. Onbewust uit schrik om opnieuw gebeten te worden.

Ik heb ergens gelezen dat wanneer een hond naar je toe komt gelopen, je beter niet wegloopt maar naar de hond toe rent luid roepend. Misschien een mythe, toch beter niet testen met de Mechelse herder die hier om de hoek loopt.

Angst heeft een impact op gedrag. Als het je stopt om iets te doen, is het alsof je geen toestemming hebt. En ofwel voel je het bewust: je wil die presentatie niet echt geven. Of je voelt het fysiek. Ofwel voel je het niet en is het onbewust. Net zoals bij mijn vier mijl route.

Ik was gedurende juli en augustus research aan het doen over Motivatie. Eén van de bronnen die ik las, is het recentste boek van Brandon Bruchard: The Motivation Manifesto. Eén van de hoofdstukken gaat over angst.

Een uitspraak uit dat hoofdstuk Angst berooft je van je vrijheid blijft me bij. Ik heb iets met vrijheid, het is één van de redenen waarom ik ondernemer ben  geworden. Mijn uiteindelijke doel om productiever te worden is meer vrijheid hebben, niet om productiever te worden.

Eén van mijn dagelijkse vragen is: heb ik inspanningen gedaan om minder angst te hebben. Met alleen iets weten verandert er bij mij niks. Ik moet om te veranderen andere acties doen. Het is goed voor me om me daar zelf, voorlopig dagelijks aan te herinneren.

Ik kan Bruchard zijn uitspraak “Je hebt angst of je hebt vrijheid, maar tegelijk is niet mogelijk” wel volgen.

Herkomst

In het boek van Bruchard wordt een indeling gemaakt waar mentale angsten vandaan komen.

Volgens hem komen ze van de mensen rondom jou.

1. De moeilijkste groep om te managen. Want het zijn de mensen die het goed met je voorhebben. Je vrienden en degene die je graag zien. Ze maken zich zorgen en zullen trachten je op het gekende pad te houden. Ze beschouwen dat pad als veilig. Dat is de groepsdruk die speelt, 1 van de krachten in onze veranderingsmatrix.

Vertel eens aan je ouders dat je ondernemer gaat worden, wanneer je niet uit een ondernemersnest stamt. Ze zullen je dit afraden. Een stabiele job opzeggen voor onzekerheid. Je zal toch slimmer zijn dan dat te doen zeker.

Of doe maar eens iets ongewoon. Ze zullen je terugduwen. Niet omdat ze je de resultaten niet gunnen, maar uit bezorgdheid.

Tracht deze groep  op voorhand aan je kant te krijgen. Vertellen dat je iets gaat proberen, een experiment gaat doen, werkt redelijk goed. Dat kanaliseert de zorgen die ze hebben?

Opletten voor experimenteer moeheid bij de anderen is wel aan te raden.

2. De roepers van onder andere Yolo

Deze groep maakt geen verschil tussen inspanning en ontbering. En zullen je afraden om inspanningen te doen.

Bruchard noemt ze in zijn boek de zwakkelingen die je bij hen in de groep willen houden. Ze verwarren een gebrek aan ambitie met sereniteit.

3. Personen met slechte intenties

Wanneer je andere dingen doet en je toont dat, zal je opmerkingen, bemerkingen en kritiek krijgen. Brene Brown noemt dat in de arena stappen.

Ze zegt dat er maar één zekerheid is wanneer je in de arena stapt. En dat is dat je één of meerdere schoppen onder je kont zal krijgen.

Hoe meer je jezelf toont hoe, meer je met dit soort mensen te maken krijgt.

Kleiner om groter te worden

Wat doet de angst verdwijnen als sneeuw voor de zon?

Yep, acties. Zelfs heel kleine acties. Onderschat de kracht niet van kleine acties.

Stel je iets uit. Zoek dan de eerste kleine actie die je kan doen.

Had je de intentie om te gaan joggen, maar je hebt geen zin. Hou je aan het schema maar verklein de scope. In plaats van 5 miles is 1 miles ook ok. De kans is groot dat wanneer je eenmaak gestart bent je die andere 4 mijl ook zal lopen. Starten is meestal het moeilijkste.

Doe een experiment. Per definitie zijn die beperkt in de tijd.

Kleiner maken om grotere resultaten te hebben.

Bevraag het verhaal in je hoofd

Het verhaal dat we onszelf in ons hoofd vertellen. Met onze neocortex bedenken we een heel verhaal. En ons reptielen- en zoogdieren-brein schiet in onrust of niet. Die twee breinen kunnen geen onderscheid maken tussen een ingebeeld en een echt verhaal.

Check je verhaal of het helemaal klopt. Ben je echt in lijfelijk gevaar wanneer je een presentatie voor een grote groep moet maken?