Er is een hoop druk om het beter, sneller, groter en met meer succes te doen.
Is het niet van je baas of je omgeving dan is het zeker iets wat je van jezelf verwacht.
Je innerlijke drive om een betere versie te worden van jezelf.
Maar groeien naar een betere versie van jezelf? Dat gaat niet altijd vanzelf.
Wanneer je in mekaar steekt zoals de meeste mensen, dan voel je je waarschijnlijk schuldig omdat je te weinig discipline hebt, niet consistent genoeg bent. Je kan wel starten met nieuwe zaken, maar volhouden. Ho maar. Of meer nog: je schaamt je, omdat je het gevoel hebt dat de anderen het beter voor mekaar hebben dan jij.
Dat laatste had ik zelf voor, toen ik twaalf jaren geleden aan mijn toenmalige baas Luc, toestemming vroeg om een workshop te volgen bij David Allen: Getting Things Done.
Ik schaamde me dat ik mijn controle kwijt was, terwijl ik leiding gaf aan een groep van zestig werkvereenvoudigers.
Beschamelijk vond ik dat.
Hoe was het mogelijk dat mijn mensen controle hadden, wanneer ik zelf niet het voorbeeld kon geven?
Schuld- of schaamtevrij
Starten vanop een plaats waar je je schuld- of schaamtevrij voelt, is een veel betere vertrekplaats om een betere versie te worden van jezelf.
Alle energie die je niet hoeft te spenderen aan schaamte of schuld, kun je dan gebruiken om nieuw en beter gedrag te ontwikkelen dat je in je systeem wil brengen. Het voelt compleet anders aan.
Waarheid
Schaamte of schuld heeft te maken met een evaluatiepunt dat we aannemen als ‘waarheid’. Het is een finishlijn die we moeten halen om goed te zijn. En wanneer we dat niet halen zijn we niet goed genoeg.
Het is beter voor ons dat we dat evaluatiepunt niet zien als dé waarheid of als de finishlijn.
Geen haar op ons hoofd dat er aan denkt de realisaties van een topatleet als finishlijn voor onszelf te nemen, wanneer we beginnen te sporten.
Waarom? Omdat we weten dat indien we dat toch zouden doen, het alleen maar voor frustratie zorgt en we waarschijnlijk nooit beginnen sporten.
Referentiepunt
Wanneer we het evaluatiepunt zien als een referentiepunt, wordt het anders. Het wordt een manier om jezelf feedback te geven.
En dat is de enige doelstelling van een referentiepunt, niet om je te vertellen of je je moet schamen of schuldig voelen.
Het is niet jouw fout dat het moeilijker is om je te concentreren dan pakweg zes maand geleden. Waarom zou je je er dan schuldig over voelen. Het is ook niet jouw fout dat het zo moeilijk is om nee te zeggen. Waarom zou je je er dan schuldig overvoelen.
Het is normaal dat je .. Vul maar in.
Een fixed mindset houd je tegen om te groeien.
Bovenstaande zaken zijn wel signalen dat de zaken die je vroeger deed, nu niet meer werken. Je processen hebben een upgrade nodig.
Wanneer je geconcentreerd zijn, ziet als een referentiepunt, kun je je afvragen wat je kan doen om meer geconcentreerd te zijn. Wanneer je geconcentreerd zijn, ziet als de finishlijn is het ofwel goed of slecht.
Een techniek die helpt is om signalen die je krijgt te zien als feedback. Niet als goed of slecht. En uit te vissen wat je daarvan kan leren om je processen naar een volgende versie te brengen.
