Heb jij ooit al te horen gekregen: “Maar, je denkt verkeerd!”?
In het begin van mijn carrière als werkvereenvoudiger zei een kennis van mij tijdens een discussie: “Johan, ge denkt verkeerd”. Ik ging door het dak.
Het is toch niet omdat je nieuw bent in je job dat je verkeerd denkt? Het is toch niet omdat we verschillend denken dat ik juist denk en jij verkeerd? En vrijheid van denken dan?
Frustrerend, vond ik dat. Is dat ook voor jou zo?
Wat ook frustrerend is, is tegen een plafond aanlopen met je productiviteit, je sporten of je nieuwe gedrag. Plots houdt je vooruitgang op.
Een bijzonder gevaarlijk moment. Wanneer je niet oplet, word je teruggeslagen en dan is de kans groot dat je weer bij af bent.
Gelukkig zijn
Je hebt het zeker al gehoord of gelezen: vooruitgang zien, is belangrijk. Dat hangt heel hard samen met geluk.
En willen we dat niet allemaal, gelukkig zijn?
Grens
Ken jij het verhaal van de magische 4 minuten over 1 mijl? (Is een verhaal met een lange baard) Het looprecord op 1 mijl was lang 4 minuten. Mensen dachten dat het de grens was waar niemand over kon. Maar nadat Roger Bannister in 1954 onder die 4 minuten dook, volgden anderen enkele weken en maanden later. Na 6 weken was Bannister zijn record al kwijt.
Niemand geloofde dat het menselijk mogelijk was, tot Bannister het tegendeel bewees.
Hoe je denkt, bepaalt hoe je naar de wereld kijkt. Soms leg je grenzen die er niet zijn. En die kennis van mij had gelijk op één vlak: je kunt verkeerd denken. (Ik ben er wel nog altijd niet van overtuigd dat ik toen verkeerd dacht, maar dat is een ander verhaal).
Manier van denken
Een van de podcasts die ik graag beluister, is The One You Feed.
Eric, de host, heeft een gezegde: “You can’t think yourself into action, you have to act yourself into other thinking.”
Dat is heel herkenbaar voor mij. Wanneer ik bijvoorbeeld geïrriteerd ben, helpt het niet om te denken dat ik minder geïrriteerd wil zijn. Daarvoor ga ik beter een rondje lopen. Iets doen dus.
Andere dingen doen, zorgt voor anders denken. En niet alleen op korte termijn, maar ook als een kleine stap voor de lange termijn. Wanneer je consistent andere acties onderneemt, ga je ook anders denken.
En met anders denken, raak je door dat plafond.
Soms voelt dat aan als een sprong in het duister en dat kan best beangstigend zijn.
Een voorbeeld: op een van onze workshops Master Your To-Do List vertelde Natasha dat ze Getting Things Done van David Allen had gelezen en een aantal dingen had toegepast.
Maar de weekly review had ze niet overgenomen. Waarom? Ze voelde zich schuldig omdat ze dan niet aan het werken was. Prioriteiten en capaciteit verdelen voor de volgende week voelde voor Natasha niet aan als werken. Ik begrijp dat volledig. Het lijkt rendabeler om nu dat verslag af te werken in plaats van de prioriteiten van volgende week voor te bereiden en heel duidelijke acties te stellen.
En toch helpt het écht. Hoe ik dat ontdekte?
Door de ideale week een aantal keren te doen. Door acties te ondernemen die wat tegennatuurlijk voelen. Niemand zei dat het gemakkelijk zou zijn. En na een aantal keren denk je anders over die voorbereiding.
Ik zie het nu zelf als het belangrijkste werk van de week. De prioriteit van de week is de prioriteit bepalen. En ik hoef me daar niet schuldig over te voelen.
Denkkaders aanpassen
1. Mijn to-dolijst is wat ik moet doen
> Mijn actielijst biedt opties om mijn tijd het best te investeren deze week.
Je actielijst geeft je meer opties dan wanneer je geen lijst gebruikt. Als je het alleen aan je brein overlaat, is er een grote kans dat je steeds met het laatste en luidste bezig bent.
2. Een to-dolijst dient om niks te vergeten
> Mijn actielijst beschermt mij tegen verrassingen.
Je actielijst is een dam tegen de tsunami van mogelijke extra input. Een manier om je brein te ondersteunen, zodat de ad-hoctaken die weinig waarde bieden, niet op je bord belanden.
3. Ik moet weten wat de juiste actie is voordat ik met iets start
> Ik weet pas of het een goede actie is als ik start.
Starten en herstarten is belangrijker dan juist zijn.
4. Als het niet perfect is, doe ik het beter niet
> Niets hoeft perfect te zijn.
Alles is een draft. Je kunt later nog altijd verfijnen. Opleveren is belangrijker dan perfectie.
5. Grenzen beperken mij
> Grenzen helpen mij enorm.
Meer nog: grenzen zorgen voor creativiteit. Grenzen aan het aantal uren dat ik werk bijvoorbeeld, laten ruimte over voor de belangrijke zaken en voor oplading van mijn energie.
6. Flexibiliteit is belangrijk!
> Flexibiliteit is belangrijk, maar je kunt erin overdrijven.
Van oneindige flexibiliteit word je een windhaan.
7. Om dit werk te doen, heb ik twee uur onafgebroken tijd nodig
> Ik kan het werk ook in stukjes van vijftien minuten doen.
Als het belangrijk is, verdeel je de taak het best in kleine stukjes. Zodat je in de cadeautjes van tijd die je af en toe krijgt een keuze kunt maken voor dit project, via je actielijst.
8. Doe wat iedereen doet
> Als je doet wat iedereen doet, krijg je de resultaten van iedereen.
Dat is (te) veilig. Doe je wat de outsiders doen, dan krijg je ook hun resultaten. Minder veilig, maar veel interessanter.
9. Er is nooit genoeg tijd om alles te doen
> So what?
Er is altijd genoeg tijd om de belangrijkste zaken te doen.
Welke manier van denken houdt jou momenteel tegen? Wat kun je doen om te checken of wat je denkt je helpt om productiever te worden?
Trackbacks/Pingbacks