BSOS
Heb jij ook last van het bright shinny object syndroom?
Alles wat nieuw lijkt, grijpt makkelijk je aandacht, je tijd en je energie. Soms zelfs een deel van je centen.
Dat kan onder de vorm van nieuwe informatie, nieuwe series op Netflix, een schitterende idee, een geweldig recent boek. Maar ook van persoonlijke projecten waar je tijd, energie en centen instopt.
Je start makkelijk nieuwe projecten. In het moment kan je heel enthousiast een nieuw project starten. Je hebt een idee, en de url voor de bijhorende website is al geregistreerd.
In het begin van zo’n project boek je resultaten, zie je vooruitgang. Maar na een tijdje verdwijnt het enthousiasme en blijft het project onafgewerkt op de plank liggen.
Halverwege het project stoppen, is een doodzonde van de beperkte middelen die je al aan het project gaf. Zeker wanneer het niet je intentie is om het project van je radar te laten verdwijnen.
Bij projecten die je baas je gaf is dat zelden het geval. Zeker wanneer zij of hij je projecten goed opvolgt. Maar de frustratie komt omdat je veelal persoonlijke projecten begint en niet afwerkt. Een dubbele frustratie, je stelt uit zonder dat het je bedoeling is en het is voor jezelf.
Oplevergewoonte
Hoe zou jouw leven eruit zien wanneer je projecten die je startte ook afwerkte?
Heb je dan meerdere boeken gepubliceerd of heb je het bureel volledig opnieuw ingericht of..?
Finish what you started – Van Halen
Wat als je de ‘oplevergewoonte’ meer in je systeem zou krijgen?
Man, man wat zou ik daar niet voor geven!
Uitstellers
Volgens Joseph Ferrari zou één op vier individuen een chronische uitsteller zijn. Ik kan je vertellen dat indien ik niks zou doen, ik daar van nature zou bij horen. Ik ben zelfs twee dagen te laat geboren, naar het schijnt. Als dat geen goed excuus is, dan weet ik het niet meer.
Volgens dezelfde Ferrari (hij heeft een boek over uitstellen) zijn er twee grote redenen waarom we zaken uitstellen.
1. De angst om beoordeeld te worden
Zolang iets nog niet klaar is, zolang het nog niet ‘geshiped’ is, hebben we nog een escape mogelijkheid.
Het is dus veilig om projecten te starten en niet af te werken.
Het doet me denken aan het feit dat het veiliger was naar de mening te vragen van mijn baas dan mijn mening te zeggen en zijn feedback te vragen. Nu realiseer ik mij dat ik daardoor de mogelijkheid om iets te leren wegnam.
Angst om niet als ‘goed genoeg’ beoordeeld te worden is iets waar ik onbewust zelf last van heb.
2. Perfectionisme
Misschien is perfectionisme een symptoom van de eerste reden. Velen ontkennen een perfectionist te zijn, maar wanneer het op dingen aankomt die we zelf heel belangrijk vinden, kunnen we daar soms veel te ver in doorgaan.
Een derde reden die ik zelf merk is dat:
3. Het begint op werken te lijken
De eerste weken van een project is er veel enthousiasme, gebeuren er massa’s acties. Maar na de witte broodweken van dat project begint het op werken te lijken. Hard werken. Het wordt dan beetje meer moeten. Het is dan leuker om naar een nieuw project te fladderen.
Opleverstrategieën
Het voorbije jaar heb ik hard gewerkt aan mijn neiging om steeds maar nieuwe zaken te starten en deze niet af te werken.
Onderstaande tips zijn de verzameling van zaken die ik geprobeerd heb. Je weet dat ik graag experimenteer om uit te vissen of iets voor mij zal werken of niet.
Wat: de neiging om steeds nieuwe projecten te starten én het reeds gestarte niet af te werken, bijstellen.
Waarom: ik geef mijn beperkte middelen aan te veel projecten tegelijkertijd en wanneer projecten niet afgewerkt geraken, dan heb ik geen resultaat en geen impact. Uiteindelijk leidt dat niet tot vrijheid. En dat is wat voor mij belangrijk is.
Hoe: test één of meerdere tips uit en ondervind of ze je helpen.
1. Link je lopende projecten aan je doelen op korte en lange termijn en aan je verantwoordelijkheden
Hoe je projecten, verantwoordelijkheden passen in ons zandloper model kan je hier lezen. In een ideale situatie brengt elk project dichter naar wat je wil bereiken. Stel voor je voor dat je de vooruitgang naar je doelen hard merkt.
Wat doet dat met je enthousiasme? En wat doet enthousiasme met je energie?
2. Bedenk bij potentiële ‘shiny’ nieuwe projecten hoeveel het van je beperkte middelen zal vragen
Heb je die tijd, energie, aandacht en centen wel? Geen idee, zeg je? Kijk eens naar de gemiddelde capaciteit die je laatste drie maand had om aan extra projecten te werken.
Heb je die middelen niet, dan is het beter om dat project te parkeren op je incubatielijst.
3. Bepaal op voorhand hoeveel een nieuw project je mag kosten in relatie met de mogelijke opbrengsten
Heb je een idee hoeveel tijd je wil investeren om een nieuwe vaardigheid te verwerven? Beschouw een nieuwe vaardigheid verwerven als een project. Heb je een idee hoeveel je van je beperkte middelen zal gebruiken om die vaardigheid te leren?
Ik had dat vroeger ook niet. Het gevolg was dat ik enthousiast een aantal vaardigheden begon te leren die me wel interessant leken.
Ik gebruik nu voor mezelf de twintig uren regel. Ben ik bereid om twintig uren te investeren de komende maand om een nieuwe vaardigheid te oefenen?
Nee, dan gaat het naar mijn incubatielijst. Goede ideeën waar ik op verliefd ben, krijgen daarna nog wat respijt op die incubatielijst voordat ik ze zal verwijderen.
zoals je zelf eerder al vaak zei/schreef, deel ik grote projecten op in kleine taken en probeer ik die in te plannen. Zo geraak ik stap voor stap toch aan mijn einddoel en geeft zo’n klein “projectmomentje” me genoeg energie en een “voldaan gevoel” om de volgende keer weer verder te werken.